Wijziging wet Gemeentelijke schuldhulpverlening kan lagere aflossing betekenen

Deze kop kan, afhankelijk van wie je bent in dit verhaal, betekenen dat je er blij of verdrietig van wordt. De wijziging van deze wet betekent voor ons als professionals en voor onze cliënten dat er een flink aantal wijzigingen zijn ingegaan vanaf 1 januari 2021. Gemeenten krijgen er een flinke taak bij.

In dit artikel wil ik graag ingaan op de afdracht binnen een minnelijk schuldhulpverleningstraject die deze wijziging met zich mee kan brengen. Binnen een minnelijk traject was er altijd sprake van een norm aflossing: Een minimale aflossing ongeacht inkomen. Dat betekent in de praktijk dat sommige van onze cliënten een maandelijkse afdracht hebben van 53 euro.

Dat klinkt niet zo veel, en dat is ook niet veel, als je daarmee binnen 3 jaar van een flinke schuldenlast verlost kan worden. Wanneer je met deze aflossing onder de beslagvrije voet terecht komt, is 53 euro toch heel veel geld. Dit kan ruim een week eten zijn.. Dan klinkt 53 euro toch plotseling heel anders.

Het voordeel van deze minimale aflossing is dat schuldeisers eerder akkoord gaan met een minnelijke regeling omdat er in ieder geval iets wordt afgelost. Dat is in veel gevallen ook weer een voordeel voor de cliënt omdat het traject eerder start en deze daardoor eerder schuldenvrij is.

Een minnelijk traject heeft in onze beleving twee grote nadelen. Het eerste is dat schulden die na start van een minnelijk traject boven water komen niet mee kunnen in het traject. Wat wij kunnen doen is deze schuldeisers dezelfde regeling aanbieden als andere schuldeisers in het traject en hopen dat ze akkoord gaan. Gaan ze dat niet dan zal naast een lopende regeling alsnog deze volledige schuld moeten worden afgelost.

Een ander nadeel waar ik me altijd over heb verwonderd is de minimale aflossing. Hiermee komt de cliënt soms zo laag in besteedbaar inkomen dat er toch nog een voedselpakket moet worden aangevraagd om te overleven. Gek genoeg is deze minimale aflossing er niet in de WSNP. Sterker nog; bij gebrek aan aflos mogelijkheden kan een WSNP-traject zelfs eerder met een schone lei worden afgerond wegens gebrek aan baten.

Met deze nieuwe wijziging in de WSG zal deze minimale aflossing ook niet meer worden gehanteerd. Voor lopende trajecten kun je verzoeken om deze minimale aflossing niet meer toe te laten passen. Hoe schuldhulpverleners hiermee omgaan en hoe schuldenaren hierop zullen reageren is nog niet bekend. Ik zou mij kunnen voorstellen dat schuldeisers er eerder voor kiezen om niet akkoord te gaan met een minnelijke regeling. Ik ben benieuwd naar de gevolgen!