Wat als je klant echt niet wil?

Er is niets heerlijker dan je tanden zetten in een nieuw dossier. En niets geeft meer voldoening dan na een jaar terugkijken hoe je  bent begonnen en hoe de situatie van je klant is verbeterd na een jaar. Wij streven ernaar om bij schulden zo spoedig mogelijk schuldhulpverlening te starten of regelingen te treffen. Het is dan ook enorm frustrerend als dit (nog) niet lukt. Maar hoe ga je om met een klant die eigenlijk wel de problemen kwijt wil, maar niet aan een oplossing wil werken? Hierbij een geanonimiseerd voorbeeld uit de praktijk. Het verhaal is weer op punten gewijzigd om herkenbaarheid te voorkomen.

Willem werd naar ons verwezen toen hij in beeld kwam bij maatschappelijk werk. Niet dat hij zich zelf gemeld had, maar hij woonde in bij iemand die ondersteuning kreeg van maatschappelijk werk. Willem had zich daar ingeschreven nadat hij door een huisuitzetting dakloos was geworden. Hij zou een bijdrage gaan leveren in de kosten, maar daar was hij “nooit aan toegekomen”.  Dit zorgde ervoor dat de persoon waar hij was ingeschreven in ernstige financiële problemen kwam. Willem had een arbeidsongeschiktheidsuitkering, waardoor er voor zijn huisgenoot geen recht meer was op huurtoeslag en bijzondere bijstand.

De deurwaarders die bijna dagelijks aanklopten in de hoop nog iets terug te kunnen krijgen van de schulden die Willem had, veroorzaakte veel stress. De spreekwoordelijke druppel die de emmer deed overlopen was het beslag op haar inboedel..

Zo leerden wij Willem kennen. Hij begreep zelf ook wel dat het eigenlijk niet verder kon op deze manier. Hij wilde ook wel van zijn schulden en problemen af. Hij zou ook wel weer graag een eigen woning willen. Kortom Willem had best een lijstje met wensen. Dat is op zich een mooi uitgangspunt voor ons als bewindvoerder. Dan hebben we in ieder geval doelen waar we samen met onze klant naar toe kunnen werken. Samen is hierbij wel het sleutelwoord voor succes.

We hebben in het geval van Willem met spoed het bewind aangevraagd bij de rechtbank met het oog op het beslag op de inboedel. We hebben tijdens het intakegesprek in het bijzijn van onze klant direct contact opgenomen met de deurwaarder die beslag wilde leggen. Deze heeft het beslag opgeschort om ons de kans te geven aan de slag te kunnen met het dossier van Willem.

Wij hebben met Willem en in overleg met zijn huisgenoot direct een kostgeld overeenkomst gemaakt. In deze kostgeldovereenkomst stel je vast dat iemand alleen inwoont en geen eigendom is van de woning en de inboedel. Hier tegenover betaal je een vergoeding. Een uitgebreide overeenkomst vind je op de site van het SVB. Klik hier voor de modelovereenkomst van het SVB. Door deze overeenkomst is het ook voor deurwaarders duidelijk van wie de inrichting van de woning is en dat ze hier, zoals in dit voorbeeld, geen beslag op kunnen leggen.

Nadat Willem onder bewind was gesteld werden wij overspoeld met schuldeisers. Het schuldenoverzicht overtrof alles wat we tijdens ons bestaan hebben gezien. Willem vond het allemaal wel best. Hij was van het gezeur af. Er kwamen geen vervelende deurwaarders meer aan de deur en zijn huisgenoot zat hem niet meer op zijn nek.

Wij willen als bewindvoerder natuurlijk zo snel mogelijk een schuldhulpverleningstraject aanvragen. In het geval van Willem waren er nog wel wat hordes te nemen. Er waren diverse schadevergoedingsmaatregelen opgelegd en er waren andere niet saneerbare vorderingen. Vooral ontstaan door het rijden onder invloed in het verleden. Dat betekent dat deze vaak moeten worden afbetaald voordat een schuldhulpverleningstraject kan starten.

Toen begon Willem al wat tegen te sputteren. Afbetalen van schulden betekent dat er minder geld beschikbaar is om zelf op te maken. Uiteindelijk kwam hij tot de conclusie dat hij het financieel een stuk beter had zonder die lastige bewindvoerder die kostgeld betaalde en zijn schulden ging aflossen. We hebben er heel wat gesprekken aan gewijd met Willem, maar hij zag het toch niet zitten. Dit leverde veel weerstand op en dat betekende dat wij niet meer hetzelfde doel voor ogen hadden. Willem wilde wel van zijn problemen af, maar hij wilde ze niet oplossen. Dan moet je soms besluiten dat je niet meer dezelfde kant opkijkt en dat je beter afscheid kunt nemen van elkaar. Zonder een goede samenwerking is het gedoemd te mislukken.

Je klant kan natuurlijk wel van mening veranderen. Onlangs heeft Willem 2 jaar na het eindigen van het bewind weer contact opgenomen. Hij wilde toch graag aan de slag met zijn schulden omdat hij merkte dat hij zo echt niet verder kwam. Willem weet nu waar hij aan begint en hopelijk kan hij over een jaar of 3 zijn schulden echt achter zich laten en een nieuwe start maken!